Milyonlarca hayvanın her gün öldürülmesinin yasal ve toplumun çoğunluğu tarafından meşru karşılandığı bir sistemin içinde yaşıyoruz. Ancak gördüğümüz o ki gün be gün hayvanların da hak öznesi olması gerektiğini savunanların sayısı da artıyor. Gelinen bu umut verici ama yetersiz noktada ise hayvanlarla ilgili yasaları yapanlar ve bu yasaların uygulayıcısı mahkemeler toplum vicdanını ve hayvanlar için adalet talebini yok saymaya devam ediyor.

Konya davası duruşması görülürken avukatlar mahkeme salonuna sığmadı, Savcılık tarafından takipsizlik kararı verilen yunus parkı kamuoyu baskısının etkisiyle kapatıldı, 718 avukat hayvanlar için adalet bildirisi yayınladı. Bugün her yerde sokakta yaşayan köpeklere adalet talebiyle eylemler devam ediyor. Ancak hukuk, hala bir eşya gibi görülen hayvanlar söz konusu olduğunda en eğilip bükülebilir ve işlemez halini alabiliyor. Bu yüzden önümüzde hala algımızı ve taleplerimizi değiştirmemiz gereken uzun bir yol var.

Yeni yıla buruk giriyoruz, ancak mücadele etmekten vazgeçmeyeceğimizi de tekrar ediyoruz. 2024’e girerken sizden, bu yazdığımız kararlara bakarken bir kediye, köpeğe, ata, yunusa ve boğaya yapılanların yalnızca bir kısmının mı yoksa hepsinin mi hakkaniyet tanımınıza aykırı olduğunu düşünmenizi istiyoruz. Tür fark etmeksizin bu kararların hepsinin sebebinin, insanlar olarak diğer hayvanlarla aramıza çektiğimiz çizginin ve kendimizi diğerlerinin efendisi sanmamız olduğunu hatırlatmak istiyoruz.

Sömürüsüz bir dünyaya bir adım daha yaklaştığımız, sokağımızdaki hayvanlarla geçireceğimiz yeni bir yıl dileğiyle.